Drie jaar lang heb ik vrijwilligers en andere bijzondere Deventenaren bezongen: verenigingen, ondernemers, wijkteams, studenten, cultuurmakers en cultuurliefhebbers. Ik wilde graag laten zien dat iedereen zich inzet voor z’n stad of dorp. Ervoor zorgen dat de stille krachten achter de schermen even wat spotlight kregen. Misschien ook wel een beetje polarisatie bestrijden, door juist te laten zien en horen wat ons bindt: liefde voor Deventer. In mijn muzikale afscheidsgroet als stadstroubadour komt alles bij elkaar.
RTV Oost vroeg al eens of Deventer er nou een mooiere stad van is geworden. Ik kan niet in de hoofden van mensen kijken maar ik hoop dat iedereen die via mijn liedjes mee heeft kunnen luisteren ook iets vergelijkbaars heeft ervaren als ik. Ik heb m’n stad opnieuw ontdekt, nog beter leren kennen en met bewondering gekeken naar alles wat er leeft en beweegt. Van de koster van de Lebuinuskerk tot de oprichter van de Balkonbeweging. Van wijkcentra tot het ondernemershuis, van de HOI-dagen naar de festivals. Ik zong over geweldige initiatieven en geweldige mensen. Dus hoe kon ik die jaren op een mooie manier afsluiten? Voor mijn gevoel was er nog één manier waarmee ik mijn odes aan Deventer en haar bewoners kon overtreffen: door ze zelf aan het woord te laten. Dat zou mijn afscheidsgroet worden als stadstroubadour. En het moest ook nog live gebeuren, bij mijn laatste optreden in de bibliotheek van Deventer. Dit is het resultaat:
Het wordt treffend gezegd door één van de deelnemers in de video: de mensen maken de stad, niet de stenen. Iedereen beschrijft de stad op z’n eigen manier. Toch is het voor mij allemaal herkenbaar.
Af en toe moest ik een quote weglaten of in tweeën knippen om er een mooi en logisch geheel van te maken*. Ik had dat proces ook vreselijk onderschat: inkorten, plakken, zuchten en vloeken – ik wilde het zo componeren dat de song ook wat zou betekenen voor mensen die niet bij het optreden in de bibliotheek waren. Volgens mij is dat gelukt. Alle bijdrages laten een stukje van Deventer zien. De mooiste woorden die mensen hebben meegebracht. Langzaam ontstond er zo een muzikale collage. Eentje die me trots maakt om hier te wonen. Tussen al die mensen die vol liefde praten over de IJssel, over Go Ahead, hun gezin, hun jeugd, de Lebuinustoren en hun stads- en dorpsgenoten.
Het waren pioniersjaren. Ik was tenslotte de eerste stadstroubadour. Maar ik kan me geen betere kroon op dat pionierswerk voorstellen dan wat hier uiteindelijk uit is gerold: stukjes Deventer, van al die verschillende mensen die samen de stad maken.
Dank jullie wel, dat ik jullie troubadour mocht zijn.
Maarten
P.S. Als je de rest van mijn werk als stadstroubadour wilt terugkijken kan dat hier: https://stadstroubadourdeventer.nl
Speciale shoutout naar:
– Martin van de Vrugt (Ragged Mountain Music) voor de mix van de song.
– De Rocketboys voor de prachtige edit van Deventer en haar bewoners.
– Alle Deventenaren die bij mijn afscheidsconcert waren en hebben meegezongen. Jullie zijn fantastisch!
* Voor wie z’n quote (deels) mist: ik heb moeten knippen en inkorten om alles tot een logisch geheel te maken. Daardoor moest ik helaas ook sommige stukken weglaten. Ik hoop dat ik met resultaat desondanks recht heb kunnen doen aan jouw gevoel bij onze mooie gemeente!